İsa Çolaker Kişisel Web Sitesi Edebiyat ve deneme yazıları
Şair ve yazar (D. 12 Temmuz 1940 , Şanlıurfa – Ö. 6 Ocak 2000) . İlk ve ortaokulu Urfa’da, liseyi Maraş’ta bitirdi. Ankara Üniversitesi DTCF Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (1972) mezunu. Öğrencilik yıllarında Hilal dergisi ve yayınlarını (1962-64) yönetti, Türk Ocakları Genel Merkezi’nde müdürlük yaptı (1964-69). Türk Taşıt Sendikası’nda sendikacılık faaliyetinde bulundu (1969-72). Gazi Eğitim Eğitim Enstitüsü’nde Edebiyat öğretmenliği yaptı (1977-80). 1980 yılında Hacc görevini yerine getirdi. Kurucusu olduğu Eğitimciler Birliği Sendikası (Eğitim Bir Sen) ve Memur-Sen Konfederasyonu’nun Genel Başkanlığını yaptı (1993-2000). 1999 yılının Haziran ayında kanser hastalığına yakalandığı anlaşılarak Ankara’da hastaneye yatırıldı. Tedavilerden ümit kesilince , isteği üzerine Aralık ayında götürüldüğü Urfa’da 2000 yılının ilk günlerinde bir Ramazan gecesi vefat etti.
İlk ve yazı şiirleri 1957’den itibaren mahalli gazetelerde çıktı. 1959’da Derya adlı bir gazete yayımladı . 1969 yılında Nuri Pakdil, Rasim Özdenören ve Erdem Bayazıt’la birlikte Edebiyat dergisinin, 1976’da Cahit Zarifoğlu , Rasim Özdenören , Erdem Bayazıt , Alaeddin Özdenören ve Ersin Gürdoğan grubu ile Mavera dergisinin kurucuları arasında yer aldı . Daha çok Edebiyat dergisinde çıkan yazıları ile, ayrıca 1977’de Yeni Devir gazetesinde Akif Reha imzası ve kendi adıyla yazdığı köşe yazılarıyla tanındı. 1998’de Kanal 7’de kültür ve sanat programı hazırlayıp sundu. Bazı ürünleri de Türk Ruhu, Türk Yurdu, Filiz, Yeni İstiklal, Hilal gibi gazete ve dergilerde yayımlandı. 1998’de Divan ve Halk şiiri geleneğinden yararlandığı şiirleriyle kendi kuşağının usta şairleri arasında gösterildi. 1982’de KASD Deneme Ödülü’nü aldı. 1995’te Türkmenistan’ın başkenti Aşkabat’ta yapılan Türkçe’ nin Üçüncü Uluslararası Şiir Şöleni’nde kendisine Türkmenistan’ın ünlü şairi Mahdum Kulu Şiir Ödülü verildi. Ölümünden sonra Urfa Belediyesi tarafından aynı yıl adına şiir yarışması düzenlendi.
Yaşamının kısaca özeti olan yukarıdaki satırlardan sonra ; altı ocak iki bin on üç , rahmetli edebiyatçı , merhum Mehmet Akif İnan’ın ölüm yıl dönümüdür . Bu vesileyle onu rahmet ve minnetle anarken , şahsımın da içinde bulunduğu bir anıyı da anlatmak durumundayım . Yıl bin dokuz yüz doksan üç ,üniversiteye yeni intisap etmişiz . Rahmeti Akif İnan , Amasya’ya sendika örgütlenmesi için gelmiş , Dr. Ali Rıza Ayar ve adlarını hatırlayamadığımız arkadaşlarla tedaş lokalinde toplantı yapıyoruz . Memur-Sen’in Amasya teşkilatını kurmak için karar alıyoruz .Yıllar yıları kovalıyor , canla başla ve emekle inşa ettiği sendika , bugün ülkenin en örgütlü sendikası oluyor…Bugünlere getirenlere ayrıca selam olsun . İyi bir şair olan rahmetli ,aynı zaman da iyi bir sendikacıydı da.Onun bu teşkilatçı tarafını da unutmamak durumundayız.
Toplumcu ruhunu her zaman koruyan Akif İnan , şiir ve yazı sahasında da çok güçlüydü. Şiirleri için en iyi tespiti ; Koza Üniversitesi Rektörü , sevgili okul arkadaşım Prof.Dr.Ali Fuat Bilkan yapıyor : ” Akif İnan, Divan şiiri nazım biçimini, hece veznini ve halk şiirini bir arada kullanma başarısını göstermiştir. Onun şiiri, bu yönüyle klasik şiirin üslup hususiyetini ve ifade kudretini modern zamana taşıyan bir şiir özelliği taşımaktadır. (…) Akif İnan, Divan şiiri ile günümüz arasında bir köprü kurmuş ve Türk şiirine yeni bir duyarlık kazandırmıştır. O, şiirlerinde, sosyal konuları, aşkı, tabiatı, sade bir ifade biçimiyle yansıtabilme başarısını göstermiştir. O’nun şiiri, ‘yerli düşüncenin ürünleridir. ‘Zamanı aşıp çağı yenileyen’ şiirlerdir. Akif İnan, modern çağda millî ve geleneksel bir ses olarak Türk şiirinde kendine has bir yer edinmiştir. ”
Rahmetli Akif İnan için bu tespitlerin yapıldığı satırlardan sonra , onun bir de şiirine bakalım. Şiirlerinde kentleri ve parçalanmış Müslüman yaşamını sorgulayan , modernitenin yaşamımıza ve inancımıza saldırısını sürekli dile getiren ozanın ; Ömer Karaoğlu tarafından bestelenerek şarkı yapılan Şehir Gazeli adlı şiiri buna çok güzel bir örnektir : “ … Babamın gölgesi koruyor beni / Oh ne güzel şehir bu eski şehir / Dönüştür ey kalbim bahçeli eve / Anlamı ezen o makinaları / Kurtuluş haberi olsun dünyaya / Ayırma üstümden bir an gölgeni.” Şehir Gazeli başlığı bile , onun ne kadar yerli ve milli bir bakışı olduğunu ortaya koyar.Gazel kelimesini bilinçli kullanır Akif İnan , gazel eskiyi ve geleneği temsil eder. Şehirse , modern insanın hapishanesi ve zor ekonomik yaşam alanlarını anlatır şiir imgesinde. Ama o iki ayrı dünyayı bir başlıkta birleştirir.Gelenekle ,yeni makine yaşamını birleştiren ozan;insanın bu mücadeleyi kazanacağına da inanır.Aslında özlediği yaşam da , insanın avlularında oturduğu bahçeli nizam evler ve makineleşmeyen yaşamdır.Yani o kent dindarlığı ve yaşamına talip ama ,ekonomik koşulların da bizi ezmemesini istiyor.
Bu yanıyla şiirleri oldukça politiktir. Sanırım sendikacılığa olan ilgisi de, insanın bu ekonomik düzende ezilmemesi ve imanla yaşamasıdır. ”Kurtuluş haberi” dizelerinin anlamı , imana ve müjdeye denk gelir. ”Taşları diken eller” de oldukça politik dizelerdir. Emeğe ve insana olan saygısı onu sürekli politik kılmıştır. Bunun gibi güzel dizeleri , emek mücadelesi veren bir sendikayı ve en önemlisi teşkilatçı bir kafa yapısını miras bırakan üstadı , rahmet ve şükranla anarken ; onun sevenlerinden Fatihalar rica ediyorum.
*memursen.org/turkocagi.org.alıntılar için kaynak
Kitap notu:Gönül Meselesi,Tuna Kiremitçi,Roman,Kırmızı Kedi Yay.
İsa Çolaker
